兴高采烈 興高采烈 [xìnɡ ɡāo cǎi liè] (გამოთ.) დიდი აღმაფრენის და აღფრთოვანების განცდა, ბედნიერი და აღტყინებული, დიდი სიამოვნებით, სადღესასწაულო, გახარებული და.ა.შ. [HSK 6]
天高皇帝远 天高皇帝遠 [tiāngāo huángdìyuǎn] (გამოთ.)(ანდაზა.)(სიტყ.) ზეცა მაღლაა, იმპერატორი შორს 1)სამართალი ურმით დადის; გლეხი კაცითვინა, არავინ არ არის 2)სანამ პეტრე მოვიდოდა, პავლეს ტყავი გააძრესა; სანამ იმპერატორს და ზეცას გაახსენდები, რაც გინდა აკეთე და.ა.შ. [HSK 8]