汉语BiLingua

熟语　熟語　[shúyǔ]　(არს.) (ლინგ.) იდიომა, იდიომატური გამოთქმა [HSK 7]
无言无语　無言無語　[wúyán wúyǔ]　(ზმნა.) გაჩუმება, დადუმება, ჩუმად ყოფნა, უთქმელ-უტყველობა, უთქმელ-უსიტყვობა [HSK 8]
状语　狀語　[zhuàng yǔ]　(არს.) (გრამ.) გარემოება [HSK 8]
用语　用語　[yòng yǔ]　(არს.) (ლინგ.) ფრაზა, ფრაზები, ფრაზეოლოგია, ტერმინი, [არჩეული] სიტყვები და.ა.შ. [HSK 7]
短语　短語　[duǎn yǔ]　(არს.) (გრამ.) ფრაზა [HSK 8]
结果补语词　結果補語詞　[jiéguǒ bǔyǔcí]　(არს.) (ჩინ. გრამ.) შედეგის კომპლემენტი, დამამთავრებელი ზმნა (აგ: 结果补语) [HSK 8]
自言自语　自言自語　[zì yán zì yǔ]　(გამოთ.) თავის თავთან საუბარი; მონოლოგის წარმოთქმა; ხმამაღლა ფიქრი და.ა.შ. [HSK 7]
英语　英語　[Yīngyǔ]　(არს.) (ლინგ.) ინგლისური ენა [HSK 7]
补语　補語　[bǔ yǔ]　(არს.) (გრამ.) ირიბი დამატება [HSK 7]
西班牙语　西班牙語　[Xībānyáyǔ]　(არს.) (ლინგ.) ესპანური ენა [HSK 8]
言语　言語　[yányǔ]　(არს.) (ლინგ.) მეტყველება, (სამეტყველო) ენა, (გამოსვლითი) სიტყვა, სიტყვები [HSK 7]
言语　言語　[yányu]　(ზმნა.) მეტყველება, ლაპარაკი, საუბარი, თქმა [HSK 7]
词语　詞語　[cí yǔ]　(არს.) (ლინგ.) სიტყვა, ფრაზა (სიტყვის აღმნიშვნელი ზოგადი ტერმინი, რომელიც მოიცავს ერთმარცვლიანი სიტყვებიდან დაწყებულ და მოკლე ფრაზებით დამთავრებულ ერთეულებს); ტერმინი [HSK 4]
语　語　[yǔ]　(არს.) (ლინგ.) 1)ენა 2)დიალექტი [HSK 7]
语　語　[yù]　(ზმნა.) თქმა [HSK 7]
语体　語体　[yǔtǐ]　(არს.) 1)(ენის) სტილი 2)(ლიტერატურის) ჟანრი [HSK 8]
语文　語文　[yǔwén]　(არს.) 1)ენა და ლიტერატურა, ენა და დამწერლობა, ფილოლოგია 2)ჩინური ენა და ლიტერატურა (სკოლის საგანი) [HSK 8]
语气　語氣　[yǔ qì]　(არს.) 1)(საუბრის და.ა.შ.) ტონი, ინტონაცია, მანერა, განწყობა 2)(ლინგვ.) მოდალურობა, კილო [HSK 5]
语气助词　語氣助詞　[yǔqì zhùcí]　(არს.) (ლინგ.) (გრამ.) მოდალური ნაწილაკი [HSK 8]
语气词　語氣詞　[yǔqìcí]　(არს.) მოდალური ნაწილაკი [HSK 8]
语法　語法　[yǔ fǎ]　(არს.) (ლინგ.) გრამატიკა [HSK 4]
语源　語源　[yǔyuán]　(არს.) (ლინგ.) ეტიმოლოგია, სიტყვის წარმოშობა, სიტყვის სათავე [პირველწყარო], სიტყვის ისტორია [HSK 7]
语系　語系　[yǔxì]　(არს.) (ლინგვ.) ენების ოჯახი, ენათა ოჯახები [HSK 7]
语言　語言　[yǔ yán]　(არს.) (ლინგ.) ენა, ლინგვა [HSK 4]
语言学　語言學　[yǔyánxué]　(არს.) ლინგვისტიკა, ენათმცოდნეობა [HSK 7]
语言学家　語言學家　[yǔyán xuéjiā]　(არს.) (ლინგ.) ენათმეცნიერი, ენათმცოდნე, ლინგვისტი [HSK 7]
语词　語詞　[yǔcí]　(არს.) 1)სიტყვა, სიტყვათშეთანხმება 2)დამხმარე სიტყვა, ნაწილაკი [HSK 7]
语调　語調　[yǔdiào]　(არს.) ტონი, ინტონაცია, საუბრის შეფერილობა [HSK 7]
语音　語音　[yǔ yīn]　(არს.) 1)(ლინგ.) ფონეტიკა 2)(ლინგ.) სასაუბრო ჟღერადობები, გამოთქმა 3)(ლინგ.) ჟარგონული (ლიტერატურულთან მიმართებაში) 4)(ლინგ.) ჩინური დამწერლობის ნიშნის ჟღერადობა 5)აუდიო, ხმა 6)(ინტერ.) ხმოვანი „ჩათ“-ი; ხმოვანი მესიჯი [HSK 7]
语音学　語音學　[yǔyīnxué]　(არს.) ფონეტიკა (როგორც მეცნიერების დარგი და სასწავლო დისციპლინა) [HSK 8]