汉语BiLingua

语　語　[yǔ]　(არს.) (ლინგ.) 1)ენა 2)დიალექტი [HSK 7]
语　語　[yù]　(ზმნა.) თქმა [HSK 7]
语体　語体　[yǔtǐ]　(არს.) 1)(ენის) სტილი 2)(ლიტერატურის) ჟანრი [HSK 8]
语文　語文　[yǔwén]　(არს.) 1)ენა და ლიტერატურა, ენა და დამწერლობა, ფილოლოგია 2)ჩინური ენა და ლიტერატურა (სკოლის საგანი) [HSK 8]
语气　語氣　[yǔ qì]　(არს.) 1)(საუბრის და.ა.შ.) ტონი, ინტონაცია, მანერა, განწყობა 2)(ლინგვ.) მოდალურობა, კილო [HSK 5]
语气助词　語氣助詞　[yǔqì zhùcí]　(არს.) (ლინგ.) (გრამ.) მოდალური ნაწილაკი [HSK 8]
语气词　語氣詞　[yǔqìcí]　(არს.) მოდალური ნაწილაკი [HSK 8]
语法　語法　[yǔ fǎ]　(არს.) (ლინგ.) გრამატიკა [HSK 4]
语源　語源　[yǔyuán]　(არს.) (ლინგ.) ეტიმოლოგია, სიტყვის წარმოშობა, სიტყვის სათავე [პირველწყარო], სიტყვის ისტორია [HSK 7]
语系　語系　[yǔxì]　(არს.) (ლინგვ.) ენების ოჯახი, ენათა ოჯახები [HSK 7]
语言　語言　[yǔ yán]　(არს.) (ლინგ.) ენა, ლინგვა [HSK 4]
语言学　語言學　[yǔyánxué]　(არს.) ლინგვისტიკა, ენათმცოდნეობა [HSK 7]
语言学家　語言學家　[yǔyán xuéjiā]　(არს.) (ლინგ.) ენათმეცნიერი, ენათმცოდნე, ლინგვისტი [HSK 7]
语词　語詞　[yǔcí]　(არს.) 1)სიტყვა, სიტყვათშეთანხმება 2)დამხმარე სიტყვა, ნაწილაკი [HSK 7]
语调　語調　[yǔdiào]　(არს.) ტონი, ინტონაცია, საუბრის შეფერილობა [HSK 7]
语音　語音　[yǔ yīn]　(არს.) 1)(ლინგ.) ფონეტიკა 2)(ლინგ.) სასაუბრო ჟღერადობები, გამოთქმა 3)(ლინგ.) ჟარგონული (ლიტერატურულთან მიმართებაში) 4)(ლინგ.) ჩინური დამწერლობის ნიშნის ჟღერადობა 5)აუდიო, ხმა 6)(ინტერ.) ხმოვანი „ჩათ“-ი; ხმოვანი მესიჯი [HSK 7]
语音学　語音學　[yǔyīnxué]　(არს.) ფონეტიკა (როგორც მეცნიერების დარგი და სასწავლო დისციპლინა) [HSK 8]
三言两语　三言兩語　[sān yán liǎng yǔ]　(გამოთ.) მოკლედ რომ ვთქვათ, ორი[სამი] სიტყვით რომ ვთქვათ; ორ სიტყვაში რომ ჩავეტიოთ; გრძელი სიტყვა, მოკლედ ითქმის [HSK 8]
不言不语　不言不語　[bùyán bùyǔ]　(ზმნა.) გაჩუმება, დადუმება, ჩუმად ყოფნა, უთქმელ-უტყველობა, უთქმელ-უსიტყვობა [HSK 7]
主语　主語　[zhǔ yǔ]　(არს.) ქვემდებარე [HSK 7]
习语　習語　[xíyǔ]　(არს.) (ლინგ.) 1)მყარი გამოთქმა, იდიომა, იდიომატური გამოთქმა (ზედ.) 2)იდიომატური [HSK 8]
俄语　俄語　[éyǔ]　(არს.) (ლინგ.) რუსული ენა [HSK 9]
俗语　俗語　[súyǔ]　(არს.) 1)ანდაზა 2)ხალხური, მდაბიური, ვულგარული [HSK 7]
动词短语　動詞短語　[dòng cí duǎn yǔ]　(არს.) ზმნური ფრაზა [HSK 8]
华语　華語　[Huáyǔ]　(არს.) (ლინგ.) ჩინური ენა, ჩინელების ენა (სინგაპურში და მალაეზიაში გავრცელებული, ჩინური ენის სახელწოდება) [HSK 7]
口语　口語　[kǒuyǔ]　(არს.) (ლინგ.) სალაპარაკო ენა, ჟარგონი [HSK 7]
名词短语　名詞短語　[míng cí duǎn yǔ]　(არს.) არსებითი სახელის ჯგუფი [HSK 8]
名词谓语　名詞謂語　[míngcí wèiyǔ]　(არს.) ნასახელარი შემასმენელი, არსებითი სახელისგან ნაწარმოები შემასმენელი [HSK 8]
名词谓语句　名詞謂語句　[míngcí wèiyǔjù]　(არს.) ნასახელარ შემასმენლიანი წინადადება, წინადადება ნასახელარი შემასმენლით [HSK 8]
国语　國語　[guóyǔ]　(არს.) (ლინგ.) 1)ქვეყნის ენა, სახელმწიფო ენა, ეროვნული ენა 2)„გომინდანი“-ს მმართველობის დროს სტანდარტიზირებული ჩინური ენა [HSK 7]